Έκκληση από μια κόρη που έχασε τον πατέρα της σε τροχαίο
Στις 27 Αυγούστου 2004 η Αθηνά ήταν 4 χρόνων και ο αδερφός της μόλις 17 ημερών. Ήταν η ημέρα που σε τροχαίο δυστύχημα στην Αμμουδάρα έχασε τον πατέρα της, Χρήστο Κουτζούκο, που τότε ήταν 38 ετών.
Με επιστολή της η Αθηνά Κουτζούκου κάνει έκκληση για τήρηση του Κ.Ο.Κ., τονίζοντας: «Τα τροχαία δεν είναι "ατυχήματα", είναι προβλέψιμα και μπορούν να προληφθούν… Κανένας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!!!».
«Η απουσία του πατέρα μας, που προκάλεσε βαθύτατη ψυχική οδύνη, διατηρεί έντονο τον απόηχό της 14 χρόνια μετά.
Το τροχαίο, που στέρησε από την οικογένειά μας το αγαπημένο μας πρόσωπο, σημειώθηκε στην περιοχή της Αμμουδάρας, Ηρακλείου Κρήτης από εγκληματική απροσεξία της οδηγού επιβατικού αυτοκινήτου.
Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν να εκτιναχθεί η μοτοσικλέτα και ο πατέρας μας πέραν της διασταυρώσεως, να χτυπήσει στις υπάρχουσες προστατευτικές μπάρες και τα σίδερα και να υποστεί σοβαρή θωρακική κάκωση, λόγω της οποίας επήλθε την επόμενη μέρα ο θάνατός του, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ιατρών του Βενιζέλειου Νοσοκομείου. Η σύγκρουση των δύο οχημάτων με την τραγική κατάληξη οφείλεται σε βαρύτατη αμέλεια της οδηγού, η οποία δεν οδηγούσε με τη δέουσα σύνεση και προσοχή, ώστε να τηρεί τον ΚΟΚ και ίσως και την κοινή ανθρώπινη λογική. Συγκεκριμένα, έβαινε με ταχύτητα υπερβαίνουσα τα 80 χιλ. την ώρα αντί της επιτρεπόμενης στον τόπο εκείνο ταχύτητας των 50 χιλ., παραβίασε την υπάρχουσα ευμεγέθη πινακίδα STOP και την προτεραιότητα του οδηγού μοτοσικλέτας.
Έτσι… τόσο άδικα έφυγε ο πατέρας μας για τη γειτονιά των αγγέλων, αφήνοντας εμένα, την κόρη του στην τρυφερή ηλικία των 4 ετών και τον αδερφό μου, ο οποίος ήταν μόλις 17 ημερών και δε γνώρισε τον πατέρα μας!
Η οδική συμπεριφορά χαρακτηρίζεται συχνά από έλλειψη επίγνωσης κινδύνου και ανωριμότητα. Τα τροχαία δεν είναι "ατυχήματα", είναι προβλέψιμα και μπορούν να προληφθούν… Κανένας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!!!
Έλα, πατέρα, στο όνειρο,
τη συντροφιά σου να 'χω
και πες μου μην ανησυχείς,
εγώ, παιδί μου, υπάρχω.
Να είχε πόρτα ο ουρανός,
νά 'ρθω να τη χτυπήσω
και να σε πάρω αγκαλιά,
να σε γυρίσω πίσω.
Τα παιδιά σου Αθηνά Κουτζούκου και Χρήστος Κουτζούκος».
«Τα τροχαία δεν είναι "ατυχήματα", είναι προβλέψιμα και μπορούν να προληφθούν… Κανένας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός!!!».
Stop στο θάνατο
Η οδηγική συμπεριφορά των Ελλήνων, μέρος της κοινωνικής τους συμπεριφοράς χαρακτηρίζεται συχνά από έλλειψη επίγνωσης κινδύνου και ανωριμότητα.
Επειδή, το οδικό δίκτυο είναι μη συγχωρητικό, συμπεριφορές που συναντάμε πολύ συχνά ακόμη και μικροπαραβάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε τραγικά αποτελέσματα!
Πόσοι άνθρωποι οδηγούν χωρίς δίπλωμα οδήγησης; Πόσοι οδηγούν έχοντας αγοράσει ένα δίπλωμα; Πόσοι απ' αυτούς που έχουν άδεια οδήγησης τηρούν πραγματικά τον Κ.Ο.Κ.; Στη δική μας περίπτωση, μια παράβαση που δυστυχώς διαπράττουν πάρα πολλοί, η παραβίαση ενός STOP, μια παράβαση που ακόμη και η δικαιοσύνη χαρακτηρίζει ως "αμέλεια", είχε ως αποτέλεσμα εμείς ουσιαστικά να μη γνωρίσουμε τον πατέρα μας.
Η νέα χρονιά, ας είναι μια χρονιά, η οποία όλοι μας θα αναθεωρήσουμε τους κανόνες που παραβιάζουμε καθημερινά, έτσι ώστε οι δρόμοι να γίνουν πιο ασφαλείς και να πάψουν να χάνονται τόσο άδικα αθώες ψυχές!
Η αποφυγή των τροχαίων είναι ζήτημα παιδείας, μιας παιδείας ολοκληρωμένης, με ανθρωπιστικά γνωρίσματα που θα διαμορφώσει ώριμους και υπεύθυνους πολίτες, ικανούς να αντιληφθούν ότι η ασφαλής οδήγηση είναι ζήτημα ζωής!
Ως μέλος αυτής της κοινωνίας και ως παθούσα από αυτήν τη μάστιγα των τροχαίων που χαρακτηρίζει τη χώρα μας θα ήθελα μέσα από αυτήν την κατάθεση προσωπικής μου εμπειρίας να ευαισθητοποιήσω τους αναγνώστες όσον αφορά τα τροχαία.
