Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το Κονγκό

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτήρισε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την δημόσια υγεία» σε παγκόσμιο επίπεδο την επιδημία του Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Σωτήρης Τσιόδρας, Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) -πρώην ΚΕΕΛΠΝΟ- η απόφαση του που μεταφράζεται σε αυξημένη επαγρύπνηση και ετοιμότητα για τις επηρεαζόμενες χώρες, αλλά και τις γειτονικές και υπογραμμίζει την ανάγκη χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Τόνισε ότι είναι εξαιρετικά χαμηλή η πιθανότητα μετάδοσης του ιού στην Ευρώπη και γι' αυτό δεν υπάρχει ανάγκη λήψης ειδικών μέτρων. Μάλιστα ο επικεφαλής του ΠΟΥ, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγιέσους, δήλωσε ότι αποδέχτηκε τις συστάσεις μιας επιτροπής εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι τόνισαν ότι δεν θα πρέπει να υπάρξουν περιορισμοί στις μετακινήσεις ή το εμπόριο, ούτε να ελέγχονται οι επιβάτες στα αεροδρόμια και τα λιμάνια, εκτός από τη συγκεκριμένη περιοχή.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον Έμπολα

Τι είναι ο αιμορραγικός πυρετός Έμπολα;

Ο αιμορραγικός πυρετός Έμπολα είναι μια σπάνια, σοβαρή, συχνά θανατηφόρος ιογενής λοίμωξη. Η νόσος προσβάλλει ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά (π.χ. πιθήκους, γορίλες, χιμπατζήδες). Ο ιός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1976, σε ένα χωριό κοντά στον ποταμό Έμπολα στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και συγχρόνως στο Σουδάν. Η προέλευση του ιού είναι άγνωστη, ωστόσο «αποθήκη» του ιού στη φύση θεωρούνται ορισμένα είδη φρουτοφάγων νυχτερίδων που ενδημούν στην Αφρική.

Πώς μεταδίδεται;

Ο ιός Έμπολα μεταδίδεται από άτομο σε άτομο, με άμεση επαφή (μέσω αμυχών στο δέρμα ή των βλεννογόνων) με αίμα, εκκρίσεις, όργανα, ιστούς ή άλλα σωματικά υγρά (π.χ. σάλιο, ούρα, κόπρανα, σπέρμα κ.λπ.) μολυσμένων ατόμων, νεκρών ή ζωντανών, καθώς και με την έμμεση επαφή με αντικείμενα (όπως ρούχα, σεντόνια, χρησιμοποιημένες βελόνες) που έχουν μολυνθεί από σωματικά υγρά ασθενών. Στους τρόπους μετάδοσης περιλαμβάνεται και η χωρίς προφυλάξεις σεξουαλική επαφή με ασθενείς, έως και επτά εβδομάδες (περίπου δύο μήνες) μετά την ανάρρωση τους. Η μετάδοση στο περιβάλλον του νοσοκομείου είναι συχνή, με την έκθεση των επαγγελματιών υγείας και άλλων ατόμων που φροντίζουν ασθενείς χωρίς να λαμβάνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις. Οι ασθενείς θεωρούνται μολυσματικοί από τη στιγμή που παρουσιάζουν συμπτώματα. Η ασθένεια μεταδίδεται, επίσης, μέσω της άμεσης επαφής με αίμα και άλλα σωματικά υγρά από μολυσμένα άγρια ζώα, νεκρά ή ζωντανά, όπως π.χ. πιθήκους, γορίλες, αντιλόπες και νυχτερίδες.