Μαντινάδες για την κορύφωση του Θείου Δράματος

Petite Perle 300×250

ΔΥΟ ΜΑΝΕΣ

                                                  Του Νίκου Φλεμετάκη

Δυο Μάνες ανεβαίνουνε,

στου Γολγοθά  τα μέρη

κι ο πόνος ο ανείπωτος,

 κοντά θε να τις φέρει.

Η μια πηγαίνει στο Σταυρό

 κι άλλη στη κρεμάλα

 διάφορους δρόμους πήρανε

 τη  Μεγαλοβδομάδα.

Είναι η Μάνα του Χριστού

το γιό της πούχει χάσει

και κλαίει απαρηγόρητα

 και πώς να σιωπάσει 

Η άλλη του Ιούδα η Μάνα

 το γιό της έχει χάσει

πώς να μην κλαίει  η άμοιρη

και πως να  μη ξεσπάσει

Μόνο εκείνος που πονεί,

και μοιρολόγια λέει

μοιάζει της Μάνας πουχασε

 το σπλάχνο της και κλαίει 

Η Μια τον είδε στο Σταυρό,

να είναι Σταυρωμένος

Κι άλλη στ΄ αψηλό δεντρί,

 να είναι κρεμασμένος.

Κι δυο μανάδες ήτανε

 κι ίδιο καημό περνούσαν

αφου στο κόσμο έχασαν

το γιό  που αγαπούσαν

Κι όπως το ψάρι στη στεριά,

που ξέρει ο καθένας

έτσι εσπάραζ'  η ψυχή

μιας Μάνας Μιας Παρθένας..

Η Παναγιά κατέβαινε,

 παρέα  με τη ζάλη

μα στάθηκε σαν άκουσε,

 το ίδιο κλάμα απ'  άλλη.

Εστάθηκε κι ερώτηξε,

 άλλη ποια μάνα  κλαίει;

 κάποιος της αποκρίθηκε ,

και με φωνή της λέει

Σκοτώνεται και σέρνεται,

 για το μοναχογιό της

του Γιούδα η Μάνα ,

που ητανε το καταφύγιό της

Στο δέντρο εκρεμάστηκε,

 πολύ μετανιωμένος

γιατί Χριστόν επρόδωκε,

από οχθρούς βαλμένος

Του Γιούδα η Μάνα έκλαιγε,

 μα σαν ροή στροβίλου

άκουσε μες το κλάμα της,

 «Σήμερα Κρεμάται επί Ξύλου»

Ο λοϊσμός της σάλεψε ,

 δεν βλέπει πού να πάει

και ξαφνικά στο δρόμο της

μια Νέα  συναντάει.

Είμαι  η Μάνα του Χριστού

κι εσύ Ιούδα η μάνα

και δυό μανάδες είμαστε,

 τον ίδιο πόνο ζούμε,

Έλα μες στην αγκάλη μου ,

να παρηγορηθούμε

και σαν μανάδες και οι δυο,

 να σφιγγαλιαστούμε

Γινήκανε μια αγκαλιά

 και πάψανε το κλάμα

για μια στιγμή σιωπήσανε

για το δικό τους δράμα.

Η Μάνα είναι σιωπηλή

 εις τη  μεγάλη οδύνη

έτσι παλεύει τη ζωή ,

έτσι κουράγιο δίνει 

Αγάπη και συγχώρεση,

η Μάνα πάντα σπέρνει

δεν τηνε νοιάζει στη σπορά,

 ποιός άνεμος τη δέρνει….

Ροή ειδήσεων - ΡΟΗ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ