Η Χριστιανική Δημοκρατία για τις Αμερικάνικες εκλογές
Με αφορμή τις εκλογές στις ΗΠΑ της 3ης Νοεμβρίου 2020, η ΧΔ εξέδωσε
την ακόλουθη ανακοίνωση:
1. Κυρίαρχο στοιχείο των αμερικανικών εκλογών της 3ης Νοεμβρίου είναι η
αμφισβήτηση του αποτελέσματός τους από τον ίδιο τον αρχηγό του Κράτους
που τις διεξήγαγε. Εμείς επισημαίνουμε την πάγια θέση μας, ότι τη
μεγαλύτερη νόμιμη νόθευση της λαϊκής βούλησης προκαλούν τα εκλογικά
συστήματα και ιδίως το πλειοψηφικό, το οποίο ισχύει στις ΗΠΑ και μπορεί για
λίγες εκατοντάδες ψήφων να κρίνει την προεδρική εκλογή.
- Μόνο στα χρόνια που προηγήθηκαν του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου
1860-1865 οι Η.Π.Α. έχουν γνωρίσει τέτοιο διχασμό όπως τον σημερινό, σε
επίπεδο γεωγραφικό και κοινωνικό. Διχασμό που ξεκινά από τις
αντιμαχόμενες πτέρυγες της οικονομικής Ολιγαρχίας και φτάνει στα λαϊκά
στρώματα.
3. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου σε τοπικό επίπεδο είναι
ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, με την κάθε αντιμαχόμενη πλευρά να λαμβάνει
ποσοστά της τάξης του 80-90% κατά περίπτωση. Χαρακτηριστική είναι η
κατάσταση στην ίδια την πρωτεύουσα των ΗΠΑ, την Ουάσιγκτον, όπου ο
απερχόμενος Πρόεδρος λαμβάνει λιγότερο από 10%. Στην Πολιτεία
της Πενσιλβάνια, νικητής αναδείχθηκε με μικρό προβάδισμα ο Δημοκρατικός
Τζο Μπάιντεν. Παρά την φαινομενική ισοδυναμία, το χάσμα είναι βαθύ, αφού
ο τελευταίος ξεπερνά το 80% στην πόλη της Φιλαδέλφειας, ενώ σε κομητείες
της ενδοχώρας, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εκείνος που λαμβάνει ποσοστά έως
και 85%.
4. Ο Ντόναλντ Τραμπ, με όλες τις παθογένειες που έχουν να κάνουν με τον
χαρακτήρα και τις προσωπικές του αντιλήψεις, πέτυχε να καλύψει ένα
πολιτικό κενό και να εκφράσει όλους εκείνους που χάνουν από την
παγκοσμιοποίηση: Ιδίως τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, λευκούς που είχαν
εξασφαλίσει αξιοπρεπές επίπεδο ζωής και βλέπουν το επίπεδο αυτό να
υποβαθμίζεται ραγδαία από το κλείσιμο των βιομηχανιών και τη μεταφορά της
παραγωγικής δραστηριότητας στις χώρες με φθηνό εργατικό δυναμικό. Αλλά
και αγρότες που ζημιώνονται από τον ανταγωνισμό των αδασμολόγητων
προϊόντων, βάσει των διεθνών συνθηκών. - Αντίθετα, τα αστικά κέντρα, ιδίως αυτά των δύο ακτών του Ατλαντικού και
του Ειρηνικού, κατοικούνται από κλάδους στελεχών, αυτοαπασχολουμένων
και εργαζομένων που επωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση και είναι τα
προπύργια της αντίδρασης εναντίον όσων εκφράζει και πρεσβεύει ο Ντόναλντ
Τραμπ.
6. Οι ελίτ που επωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση και τον οικονομικό
νεοφιλελευθερισμό, στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο, επιχειρούν
να νομιμοποιήσουν αυτό το καθεστώς με το περίβλημα μιας φαινομενικά
«προοδευτικής» κυρίαρχης ιδεολογίας, η οποία έχει μεταλλάξει τον αγώνα
για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε ακίνδυνο ατομοκεντρικό
δικαιωματισμό. Απάντηση σε αυτό το πλαίσιο επιχείρησε να δώσει ο
Ντόναλντ Τραμπ, στη βάση του εθνικισμού, του αυταρχισμού και της
ρητορείας του μίσους. .Παράλληλα, ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ
εξέφρασε την επιστροφή σε παλαιότερη παράδοση του Ρεπουμπλικανικού
Κόμματος, το οποίο πίστευε στον απομονωτισμό και στον προστατευτισμό, σε
αντίθεση με το Δημοκρατικό Κόμμα. Ο προβαλλόμενος ως νικητής των
εκλογών Τζο Μπάιντεν εκφράζει το τμήμα εκείνο του δολίως λεγόμενου –μετά
την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ- «κεντρώου» Δημοκρατικού
Κόμματος, που συνδέεται στενά με το στρατιωτικο-πολιτικό σύμπλεγμα των
ΗΠΑ, καθώς και με το τμήμα εκείνο της οικονομικής Ολιγαρχίας που
επωφελείται από την Παγκοσμιοποίηση. Η διαπλοκή του Μπάιντεν, επί μία
οκταετία αντιπροέδρου του Ομπάμα, γίνεται ακόμη πιο φανερή, με τη
στήριξη που έχει από την πλειοψηφία των συστημικών ΜΜΕ και των
δημοσκόπων, που υποβάθμισαν την επιρροή του Τραμπ και υπερεκτίμησαν
τη δική του. Θλιβερή υπήρξε η συμπαιγνία όλων των συστημικών υποψηφίων
του Δημοκρατικού Κόμματος και ακόμη και της
σοσιαλδημοκρατικής υποψηφιότητας της Ελίζαμπεθ Γουώρεν υπέρ
του Μπάιντεν και έναντι του έντιμου υποψηφίου της αριστερής πτέρυγας
78χρονου Μπέρνι Σάντερς με διάφορες δόλιες μεθοδεύσεις, που
αναμενόταν ότι θα επέφερε όντως μια μεγάλη αλλαγή κατά του φιλοπόλεμου
κατεστημένου και της σχεδόν αφορολόγητης ελίτ των
δισεκατομμυριούχων που μετακυλύει τις φορολογικές της ηθικές υποχρεώσεις
στους μικρομεσαίους, εξαναγκάζοντάς τους σε ολοένα μεγαλύτερη ανέχεια
καθ' όλη την μετά τον Ρήγκαν περίοδο (1980 κ.ε.) .
7. Σε αντίθεση με την ηττηθείσα των εκλογών του 2016 Χίλαρι Κλίντον, που
είχε αποκαλέσει συλλήβδην τους υποστηρικτές του Τραμπ «αξιοθρήνητους»,
περιέλαβε στο πρόγραμμά του πολλές εξαγγελίας του Μπέρνι Σάντερς για
μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης, στην προσπάθεια να καλύψει το πολιτικό κενό
που δημαγωγικά αξιοποιεί ο Τραμπ. Ήδη, δέχεται πίεση από τα
συστημικά ΜΜΕ που τον στήριξαν, να μην επηρεαστεί στην κατεύθυνση αυτή
όταν κυβερνήσει. Βεβαίως, και ο ίδιος ο Τραμπ είχε υιοθετήσει
εντονότερα κοινωνική ατζέντα με ήδη θεσμοθετημένη από το 2021 αύξηση
φόρων στα πλουσιότερα στρώματα. Επίσης, ο Τραμπ με το νομοθέτημα
"Cares" έδωσε τη δυνατότητα σε προσβεβλημένα από κορωνοϊό άτομα να
νοσηλευτούν, αν το χρειάζονταν, δωρεάν, κάτι που θεωρήθηκε ένα μικρό
βήμα προς την καθολική παροχή πρόσβασης των Αμερικανών πολιτών που
ασθενούν σε ιατρική περίθαλψη.
8. Ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εξασφάλισε τη στήριξη αδικημένων ανθρώπων, ή ότι
ο ίδιος δέχεται άδικες επιθέσεις, δεν σημαίνει ότι και η πολιτική του είναι δίκαιη
και αποδεκτή. Χαρακτηριστική είναι η αντίθεσή του στην δημιουργία
συστήματος κοινωνικής ασφάλισης για όλους τους πολίτες της χώρας του,
αλλά και η στήριξη εκ μέρους του της μάστιγας της ελεύθερης οπλοκατοχής, η
οποία τεχνηέντως προβάλλεται από τα εμπλεκόμενα συμφέροντα ως
«συνταγματικό δικαίωμα» καθώς και η υποβάθμιση της προτεραιότητας της
προστασίας του περιβάλλοντος. Το μοιραίο σφάλμα που φαίνεται να τού
στοιχίζει την επανεκλογή του, είναι ο καταστρεπτικός χειρισμός της
επιδημίας του ιού covid-19 με την υιοθέτηση θεωριών συνωμοσίας περί δήθεν
ανυπαρξίας κινδύνου. Το πολιτικό κενό που βρήκε, το «καλύπτει»
σε κατεύθυνση παραπλανητική και επικίνδυνη. Από την άλλη, ο νέος
πρόεδρος, Τζον Μπάιντεν, κατά το πρότυπο του Ομπάμα του 2009 με την
«γρίπη των πτηνών», αναμένεται να εκφράσει το σκληρό πυρήνα του
Δημοκρατικού κατεστημένου, που από την αριστερή του πτέρυγα
κατηγορήθηκε όλο αυτό το διάστημα για φαλκίδευση των ελευθεριών των
πολιτών με αφορμή τον κορωνοϊό και εξυπηρέτηση των εταιρειών-
μεγαθηρίων της φαρμακοβιομηχανίας που «μετατρέπουν την κρίση σε
ευκαιρία».
9. Η στάση του Τραμπ είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη σε θέματα προστασίας του
περιβάλλοντος, με την απόσυρσή του από τη διεθνή συνθήκη του Παρισιού
και την άρνησή του για παγκόσμια συνεννόηση στο φλέγον αυτό θέμα.
Επικίνδυνες για την παγκόσμια ειρήνη υπήρξαν επιλογές του όπως η
απόσυρση από συμφωνίες ελέγχου των πυρηνικών εξοπλισμών και ελέγχου
των πυρηνικών του Ιράν. Η τελευταία αυτή επιλογή συνδέεται με την άνευ
όρων στήριξή του στην ακραία σιωνιστική πολιτική της κυβέρνησης
του Ισραήλ και την ευθεία παράβαση των αποφάσεων του ΟΗΕ για τα
κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Επικίνδυνη και επιβλαβής για την Ελλάδα
ήταν και η πολιτική αποθράσυνσης του νέο-Οθωμανικού τουρκικού
καθεστώτος.
10. Κατά τα λοιπά, η πολιτική των ΗΠΑ δύσκολα αλλάζει, οπότε είναι σφάλμα
να περιμένουμε ουσιαστική βελτίωση για την Ελλάδα και την Κύπρο. Ανάλογα
διαψεύστηκαν οι προσδοκίες από την εκλογική νίκη του Τζίμι Κάρτερ το
1976, ο οποίος συνέχισε τη φιλοτουρκική πολιτική Κϊσινγκερ στο Κυπριακό
και ουδόλως πίεσε για την απομάκρυνση των τουρκικών
στρατευμάτων κατοχής.
11. To πολιτικό σύστημα, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και παντού στον κόσμο,
φέρει ευθύνη για την ενσωμάτωσή του στις επιλογές της παγκοσμιοποίησης
και την αύξηση της αδικίας και της κοινωνικής ανισότητας. Ταυτόχρονα,
αποπροσανατολίζουν όσοι επιχειρούν να αξιοποιήσουν πολιτικά αυτό το
κενό, με λογικές εθνικισμού και μίσους. Πρέπει να αρθρωθεί ένας
εναλλακτικός πολιτικός λόγος, που θα θέτει ως προτεραιότητα τη διασφάλιση
της κοινωνικής δικαιοσύνης και της παγκόσμιας ειρήνης, και την
αποτελεσματική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και όχι τις
προτεραιότητες της παγκοσμιοποίησης που δεν είναι άλλες από την με κάθε
τρόπο επέκταση και ενίσχυση των γεωστρατηγικών και οικονομικών
συμφερόντων της διεθνούς ολιγαρχίας που επιδιώκει την υποδούλωση του
Ανθρώπου σε πλανητικό επίπεδο.
