"Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι νεκρός". Αυτή η είδηση έπεσε σαν κεραυνός την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου και βύθισε στο πένθος όλο τον πλανήτη.
Ο "Πίπε ντ' όρο" αφήνει φτωχό τον κόσμο του ποδοσφαίρου, έχοντας ζήσει σχεδόν τα πάντα: φτώχεια, πλούτη, επιτυχία, αποτυχία, καταξίωση, κατρακύλα… Μα δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο Ντιέγκο ήταν ένα Θεός της μπάλας, μεταξύ παραδείσου και κόλασης.
Άλλωστε, όπως έχει πει και ο Εντουάρντο Γκαλεάνο, "Ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν λατρεύτηκε μόνο για τα μοναδικά ζογκλερικά του, αλλά επειδή ήταν ένας θεός βρώμικος, αμαρτωλός. Ο πιο ανθρώπινος από τους θεούς".
Ντιέγκο Μαραντόνα, "El Dios"
Η πορεία του προς τα αστέρια άρχισε από μια ζοφερή παραγκούπολη του Μπουένος Άιρες για να οδηγήσει την Αργεντινή στο θρίαμβο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τη στιγμή που ο ίδιος εκτόξευε την αναγνωσιμότητά του, κερδίζοντας μία θέση δίπλα στους συμπατριώτες του και σύμβολα της Αργεντινής, Τσε Γκεβάρα και Έβιτα Περόν.
Ένας από τους πιο προικισμένους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του αθλήματος, είδε την αξία του να κορυφώνεται όταν διατέλεσε αρχηγός της Εθνικής Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, οδηγώντας τη χώρα του στον θρίαμβο, πριν ο ίδιος βυθιστεί στη δυστυχία, καθώς στην αντίστοιχη διοργάνωση του 1994 εκδιώχθηκε, λόγω ντόπινγκ.
Χρόνιος χρήστης ναρκωτικών, με προβλήματα βάρους και αλκοολισμού διέκοψε μια αστρική καριέρα και άλλαξε την εκθαμβωτική ποδοσφαιρική εμφάνισή του, για να φτάσει το 2000, όταν λίγο έλειψε να πεθάνει από καρδιακή ανεπάρκεια που προκλήθηκε από κοκαΐνη.
To 2008 "αναστήθηκε" ως προπονητής της Εθνικής Αργεντινής, πείθοντας τους πάντες ότι με το απόλυτο χάρισμά του θα μπορούσε να εμπνεύσει την ομάδα στις επιτυχίες, παρά την έλλειψη εμπειρίας ως τεχνικός.
Ένας "μάγος" με την μπάλα – παραπλανητικά γρήγορος και εξαιρετικός πασέρ- ο Μαραντόνα θεωρείται ως ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που υπήρξε ποτέ, ξεπερνώντας τον μεγάλο ανταγωνιστή του τον Βραζιλιάνο, Πελέ.
Στην Αργεντινή, λατρευόταν ως "El Dios" (ο Θεός) σε ένα παιχνίδι λέξεων από το νούμερο 10 στη φανέλα του, "El Diez".
Ήταν υπεύθυνος για τη νίκη της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1986 στο Μεξικό, σημειώνοντας δύο υπέροχα γκολ απέναντι στην Αγγλία στα προημιτελικά.
Το πρώτο ήταν το διαβόητο γκολ που σημειώθηκε με το χέρι του, ενώ το δεύτερο, αφού πρώτα ντρίπλαρε τη μισή ομάδα της Αγγλίας, θεωρείται το γκολ του αιώνα. "Ήταν μισό από το χέρι του Θεού και μισό από το κεφάλι του Μαραντόνα", είχε πει χαρακτηριστικά μετά τη νίκη με 2-1, αναφερόμενος στο πρώτο τέρμα.
Ερωτική σχέση με την μπάλα
Γεννημένος στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο προάστιο Λανούς της εργατικής τάξης του Μπουένος Άιρες, ήταν το πέμπτο από τα οκτώ παιδιά ενός εργάτη. Ο Μαραντόνα μεγάλωσε στην παραθεριστική πόλη Βίγια Φιορίτο.
Η μητέρα του Ντάλμα, γνωστή στους θαυμαστές του ως "Ντόνα Τότα", είδε ένα αστέρι να αντανακλάται στο πάτωμα της εκκλησίας όπου βαπτίστηκε ο γιος της και αμέσως τον ονειρεύτηκε ως έναν λαμπρό λογιστή…
Ωστόσο η ερωτική σχέση του Μαραντόνα με το ποδόσφαιρο ήταν εμφανής από την αρχή. Άλλωστε το πρώτο δώρο του ήταν μία μπάλα και κοιμόταν με αυτή κάτω από το χέρι του.
Η ανακάλυψη του έγινε από σκάουτερ των Αρχεντίνος Τζούνιορς σε αγώνες του δρόμου, ενώ το ντεμπούτο του στην ομάδα πραγματοποιήθηκε σε ηλικία 15 ετών.
Στα 17 του έχασε την ένταξη στην ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, που διεξήχθη στην Αργεντινή. Στη διοργάνωση του 1982 στην Ισπανία, ο αποκλεισμός από τη Βραζιλία ήρθε να… δέσει με τις δύο δυστυχισμένες σεζόν του στη Μπαρτσελόνα, όπου είχε ταλαιπωρηθεί από ηπατίτιδα και τραυματισμό.
Ωστόσο, μετά ήρθε η απελευθέρωση και ο θρίαμβος. Το 1984, μετακόμισε στη Νάπολι εξασφαλίζοντας μυθικό συμβόλαιο 7,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Μαραντόνα βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει δύο φορές τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ιταλίας, δημιουργώντας ένα εντελώς νέο κύμα λατρείας προς το πρόσωπό του.
Μετά τον θρίαμβο του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό, οδήγησε μία μέτρια Εθνική Αργεντινή σε έναν δεύτερο διαδοχικό τελικό, αυτή τη φορά στη Ρώμη το 1990, όπου ηττήθηκε από τη Γερμανία.
Τα πάθη ενός Θεού: Ναρκωτικά και αλκοόλ
Ωστόσο το 1991, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ άρχισαν να κυριαρχούν στη ζωή του.
Εκείνη τη χρονιά του επιβλήθηκε 15μηνος αποκλεισμός από το ποδόσφαιρο παγκοσμίως για ντόπινγκ και κλήθηκε σε δίκη στη Νάπολη.
Τιμωρήθηκε ξανά για 15 μήνες, μετά από χρήση ναρκωτικών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ο συμπαγής ποδοσφαιριστής με τα σκούρα σγουρά μαλλιά και τη χαρακτηριστική γνάθο απασχόλησε στη συνέχεια τα ΜΜΕ για τις έντονες αντιπαραθέσεις του με δημοσιογράφους και επικριτές.
ΠΗΓΗ THETOC
