ΣΕΔΗΚ: Υψηλή ποιότητα αλλά χαμηλή απόδοση στο ελαιόλαδο φέτος στην Κρήτη
Η συγκομιδή της ελιάς που είχε αρχίσει σποραδικά από τέλη Σεπτεμβρίου, στην Πελοπόννησο και Κρήτη, με στόχο την παραγωγή αγουρελαίου, τελικά, εξαιτίας των άσχημων αποδόσεων αλλά και της διάψευσης των προσδοκιών για υψηλές τιμές, τελικά δεν προχώρησε, ως ήταν φυσικό, σε επίπεδα αξιοσημείωτα. Κι αυτό, παρά το ότι υπήρχαν και υπηρεσιακές συστάσεις για επίσπευση της συγκομιδής, για λόγους αποφυγής δακοπροσβολών.
Παραγωγοί που άρχισαν τον Οκτώβριο στην Αν. Κρήτη, όταν είδαν αποδόσεις 8-10/1, σταμάτησαν.
Παρόμοια εξέλιξη υπήρξε και στις άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες της Ε.Ε., αφού συμφώνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η ποσότητα ελαιολάδου που παραχώθηκε συνολικά στην Κοινότητα κατά τον Οκτώβριο 2020 ήταν 109 χιλ. τόνοι. Από την ποσότητα αυτή 37 χ.τ. παραχώθηκαν στην Ισπανία, 54 χ. τ. στην Ιταλία, 14χ.τ. στην Πορτογαλία και μόνο 2 χ. τ. στην Ελλάδα!
Οπωσδήποτε, μετά τις βροχές που έπεσαν στα τέλη Οκτωβρίου, η συγκομιδή άρχισε από περισσότερους, αλλά και πάλι όχι από την πλειονότητα, γιατί ο Κορωνοϊός και ο βροχερός καιρός, δεν επέτρεψαν την γενίκευση της, η όποια τελικά πραγματοποιήθηκε στα μέσα Νοέμβριου, όπως γίνεται κάθε χρόνο.
Έτσι, οι ενδείξεις για την ποιότητα, παρά τους φόβους δακοπροσβολών, μέχρι στιγμής είναι αρκετά καλές. Τα παραγόμενα λάδια σε ποσοστό άνω του 90% έχουν οξύτητες κάτω από 0,4ο και μάλιστα ένα 70% από αυτά φαίνεται να είναι όσες η και χαμηλότερες από 0,3ο βαθμούς. Ελαιόλαδα 50 τόνων του Α.Σ. Θραψανού που δημοπρατήθηκαν στις 20/11, είχαν οξύτητα 0,24ο
Ωστόσο οι αποδόσεις δεν φαίνεται να είναι καλές αφού κυμαίνονται γύρω στο 6/1 (16,5%). Κι αυτό γιατί, μετά την βροχή και την ανάνηψη του συρρικνωμένου από την ξηρασία ελαιόκαρπου, ενώ επιτυγχάνεται μεγαλύτερη εξάντληση (ξελάδωμα) του ελαιολάδου που περιέχεται σε αυτόν, οι αποδόσεις φαίνονται μειωμένες λήγω της διόγκωσης του καρπού με νερό αλλά και λήγω του ότι δεν υπήρξαν αρκετές ημέρες με ηλιοφάνεια ώστε να σχηματιστεί νέο λάδι.
Και εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι όπως έχει διαπιστωθεί από πολυετείς πειραματικές εργασίες του Ινστιτούτου Ελιάς άλλα και από νεώτερες, ο σχηματισμός του λαδιού στον καρπό που πρακτικά αρχίζει από τέλη Αυγούστου, αυξάνεται προοδευτικά μέχρι και τον Φεβρουάριο εφόσον βεβαία ο καρπός πάνω στα δέντρα είναι υγιής και εφόσον υπάρχουν ημέρες με ηλιοφάνεια ( βλ.)
Επομένως, όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτη οι ελαιώνες που έχουν από καλή έως υψηλή καρποφορία κάλο είναι να συγκομιστούν τελευταίοι προς τέλη Νοέμβριου – μέσα Δεκεμβρίου.
