Οι επόμενες κινήσεις του Ερντογάν ανησυχούν την Αθήνα και όχι μόνο

Η τουρκική προκλητικότητα, η έντονα λεκτική επιθετική συμπεριφορά, καθώς και η παράταση για άλλα δύο χρόνια της παρουσίας των στρατιωτικών της δυνάμεων εκτός της επικράτειάς της (σε διάφορα κράτη της Μ. Ανατολής και Αφρικής που πρόσφατα εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο) προβληματίζουν και ανησυχούν πάρα πολύ όλα τα γειτονικά κράτη για τις προσεχείς ενέργειες του Ερντογάν.

Η προ εβδομάδος 48ωρη κρίση με την υπόθεση της επιστολής των δέκα πρέσβεων δυτικών κρατών σχετικά με την αποφυλάκιση του αντικαθεστωτικού επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά και η μετέπειτα υπαναχώρησή τους έδειξαν ότι γνωστά συμβατικά και ισχυρά πολιτικοδιπλωματικά «συμπλέγματα», καθώς και κράτη με επιρροή δεν προχωρούν σε κάποιας μορφής οριστική ρήξη με την Αγκυρα. Μάλιστα, τα όσα φαντάζονται ή υποστηρίζουν ορισμένοι κύκλοι σε Αθήνα και Λευκωσία περί εσωτερικής, οικονομικής και διπλωματικής αδυναμίας της Αγκυρας είναι εκτός πραγματικότητας.

Πολιτικό σκηνικό

Παρά τις εντάσεις με την αναιμική αντιπολίτευση του CHP και τις πιο δυνατές λεκτικά επικρίσεις της «λύκαινας» Μεράλ Ακσενέρ αλλά και την οικονομική δυσπραγία, το κυβερνών κόμμα AKP και ο ακραίος σύμμαχός του το MHP του Ντεβλούτ Μπαχτσελί (απόγονος του «Γκρίζου Λύκου» Αλπαρσλάν Τουρκές), μέσω απειλών, εκβιασμών και πολυδιάστατων ενεργειών, εξακολουθούν να ελέγχουν την κατάσταση. Περίτεχνα η Αγκυρα εμφανίζεται ως έντονα νατοϊκή, προωθεί βαθιές σχέσεις με τα κράτη της Αφρικής και της Κεντρικής Ασίας, υποστηρίζει με όπλα την Ουκρανία απέναντι στη Μόσχα, ενισχύει την παρουσία της σε όλες τις κατεχόμενες περιοχές της Βόρειας Συρίας, του Ιράκ (τις οποίες «τουρκοποιεί»), καθώς και της κατεχόμενης Κύπρου και δεν εμφανίζεται να επιδιώκει συμβιβασμούς και άλλες υποχωρήσεις.

Με αρκετό θράσος ο Ερντογάν επιστρέφοντας προ τριών ημερών από το Αζερμπαϊτζάν υποστήριξε ότι είναι πάντα επιθετικός (!), δεν κάνει ποτέ πίσω και δεν επηρεάζεται από το τι λένε οι άλλοι. Γι' αυτό και η συμπεριφορά του απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή. Μόνο η περίπτωση της υγείας του αποτελεί σημείο ενδεχόμενης εσωτερικής κρίσης. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα οριακή και πρέπει Ελλάδα και Κύπρος να επικεντρωθούν στα πιθανά και ενδεχόμενα βήματα του Ερντογάν και του ισχυρού εσωτερικού ακροατηρίου που τον ακολουθεί, καθώς και όλων εκείνων των ξένων παραγόντων που τον καλύπτουν στις παρανομίες του σε όλα τα μέρη της Γης. Απαιτούνται καθημερινές ουσιαστικές αναλύσεις σε βάθος, καθώς και έμφαση στις αστείρευτες οικονομικές «ενέσεις» του Κατάρ στην τουρκική οικονομία, τα ισλαμικά… κύματα υποστήριξης κρατών (όπως η Ινδονησία, η Μαλαισία, η Αλγερία κ.ά.).

Αναφορικά με τα όποια προσεχή βήματα του Ερντογάν, είναι αναγκαίο και απαραίτητο να λάβουμε υπόψη τα κάτωθι, που αναμφισβήτητα θα επηρεάσουν τις κινήσεις του:

Η παρουσία και η εμπλοκή της Αγκυρας στο υπό διαμόρφωση νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ, που θα παρουσιαστεί επίσημα στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης τον Ιούνιο του 2022, σε συνδυασμό με τις «ιδέες» Στόλτενμπεργκ για το «ΝΑΤΟ 2030». Μην περιμένει κάποιος να αποχωρήσει η Τουρκία από την Ατλαντική Συμμαχία. Αυτά είναι όνειρα… θερινής νυκτός. Οι Τούρκοι είναι γνωστοί εκμεταλλευτές και δεν παραχωρούν τίποτα σε χαλαρή βάση. Θα παραμείνουν και θα διατηρήσουν την παρουσία τους στο ευρωατλαντικό περιβάλλον και θα ενισχύσουν τη στρατιωτική συμμετοχή τους στο ΝΑΤΟ.

 Είναι πολύ σημαντικό να αξιολογήσουμε και να αναλύσουμε την επερχόμενη νέα γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού. Υπάρχουν διμερή και άλλα ζητήματα όπου έχουν ορισμένες διαφωνίες, ενώ σε αρκετά για λόγους πολιτικών, στρατιωτικών και διπλωματικών συμφερόντων θα συγκλίνουν και θα συνεχίσουν να διατηρούν πολύ στενές σχέσεις (βάσει εσωτερικής μου πληροφόρησης, υπάρχει ήδη κείμενο 8 σελίδων για τις γερμανοτουρκικές σχέσεις εντός του κυοφορούμενου πλαισίου της επικείμενης κυβέρνησης συνασπισμού SPD-FDP-Πρασίνων).

 Η παρουσία των Τούρκων στρατιωτικών συμβούλων στη Δυτική Λιβύη και ειδικά στις πιο υπολογίσιμες στρατιωτικές μονάδες της Τριπολιτάνα δεν πρόκειται να οδηγηθεί σε έξοδο. Μόνο αν ισχυροί αντιπολιτευόμενοι κύκλοι επικρατήσουν στις προσεχείς εκλογές (και αυτό υπό συζήτηση), προερχόμενοι από τις φυλές και ομάδες του Τομπρούκ και της Βεγγάζης, είναι πιθανό να προχωρήσουν σε αντιτουρκικές κινήσεις. Αναμένονται πάρα πολύ σοβαρές εξελίξεις στη βορειοαφρικανική χώρα και ενώ βρισκόμαστε χρονικά σε απόσταση δύο μηνών από τις εκλογές, όλα είναι ρευστά. Αλλά ο Ερντογάν με το επιθετικό, αλαζονικό του μοντέλο εμφανίζεται με έντονα διαιρετικά στοιχεία στη Λιβύη και είναι ιδιαίτερα ενισχυμένη η τουρκική στρατιωτική παρουσία το τελευταίο διάστημα.

 Η Τουρκία στο φως του νέου γύρου μεθοριακών επιθέσεων από την πλευρά των Κούρδων ανταρτών στη Βόρεια Συρία προετοιμάζει άλλη μία στρατιωτική επιχείρηση στα εδάφη της συγκεκριμένης περιοχής, κάτι που έχουν θίξει τελευταία τόσο ο Ερντογάν όσο και οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Χουλουσί Ακάρ, αντίστοιχα. Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι αν θα προβεί η Αγκυρα σε άλλη μία επιχείρηση, αλλά το πότε θα την κάνει. Πληροφορίες του υπογράφοντος φέρουν να παρατηρείται στρατιωτική κινητικότητα σε επιμέρους μονάδες της 2ης Στρατιάς της Μαλάτειας ως και των ειδικών μονάδων της Στρατοχωροφυλακής (που είναι υπεύθυνη για το μέτωπο με Συρία-Ιράκ και Ιράν). Ειδικότερα, στις πολύ σημαντικές στρατιωτικές μονάδες σε Γκαζιαντέμπ και Ακσάκαλε, που γεωγραφικά εφάπτονται των περιοχών (σε ορισμένες εκ των οποίων βρίσκονται ήδη τουρκικές στρατιωτικές μονάδες από τις επιχειρήσεις του 2016, του 2018 και του 2019), είναι πασιφανής η περαιτέρω στρατιωτική ενεργοποίησή τους.

 Το σχέδιο του Ερντογάν είναι πολύ ευρύτερο για τη Βόρεια Συρία. Σύμφωνα με πολύ πρόσφατη μελέτη 14 σελίδων (που είναι στη διάθεση του υπογράφοντος), η «τουρκοποίηση» είναι δημογραφική με αλλοίωση πληθυσμών, οικονομική, εκπαιδευτική μέχρι και περιβαλλοντική. Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν προχωρήσει στο Αφρίν και στην Τζαραμπλούς σε μορφή εθνικής εκκαθάρισης του κουρδικού στοιχείου και αντικατάστασή του από σουνίτες Αραβες και Τουρκμένιους.

Προχωρούν σε αλλαγή ονομασιών των χωριών και των κωμοπόλεων και οι κάτοικοι της Βόρειας Συρίας γίνονται όλο και πιο πολύ εξαρτώμενοι από τις επιλογές της Αγκυρας. Επίσης, γίνονται πληθυσμιακές μεταφορές μεταξύ περιοχών ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη και συνολικά η μέχρι τώρα μεταφορά πληθυσμού προσεγγίζει τους 500.000 ανθρώπους.

Οι υπό τουρκικό έλεγχο περιοχές της Βόρειας Συρίας δεν επικοινωνούν τώρα με την υπόλοιπη Ασσαντική Συρία, ενώ διαμορφώνεται μία κατάσταση η οποία είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε προσάρτηση των περιοχών από την Τουρκία. Η ανακατάληψη αυτών των περιοχών από τις δυνάμεις του συριακού καθεστώτος δεν μπορεί να επιτευχθεί, αφού η Αγκυρα είναι στην περιοχή πολύ ισχυρή στρατιωτικά. Σταδιακά οι Τούρκοι μεταφέρουν στις περιοχές Αφγανούς πρόσφυγες, μέχρι Ουιγούρους από το Ανατολικό Τουρκεστάν-Ξινιάνγκ της Δυτικής Κίνας.

Επίσης, στα ελεγχόμενα από τους Τούρκους εδάφη η Αγκυρα εκμεταλλεύεται τις υπάρχουσες ποσότητες πετρελαίου και κυριαρχούν οι παράνομες δοσοληψίες (διακίνηση βρόμικου χρήματος, διαφθορά κ.λπ.).

Κατόπιν των ανωτέρω, η επικείμενη νέα επιχείρηση των Τούρκων, όταν εκδηλωθεί, θα είναι σαφέστατα σε εφαρμογή ενός καλά οργανωμένου σχεδίου, που σε τελική φάση θα μεγεθύνει τη γεωγραφική έκταση της τουρκικής επικράτειας.

 Η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί μία από τις περιοχές όπου αναμένονται τουρκική δράση, επιθετική παρουσία, επίδειξη δύναμης στο πλαίσιο του προωθημένου δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», καθώς και περαιτέρω προκλήσεις στα Κατεχόμενα, στα Βαρώσια και στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Αγκυρα στοχεύει στην περαιτέρω «τουρκοποίηση» των Κατεχομένων σε πάρα πολλούς τομείς, στην αναβαθμισμένη στρατιωτικοποίηση επιμέρους περιοχών. Είναι σε εφαρμογή το σχέδιο των Οζμπάλ και Μπαϊρακτάρογλου για «ενισχυμένη ζώνη διακλαδικής παρουσίας» από τη Μαρμαρίδα (έναντι Δωδεκανήσου) μέχρι τη Σελεύκεια και από την Αλ Χομς/Μισράτα Λιβύης μέσω νότια της Κρήτης μέχρι νότια της Κύπρου (προς συριακές/μεσογειακές ακτές/Ισκεντερούν/κόλπος Αλεξανδρέττας). Αυτή είναι η πραγματικότητα.

 Η Αγκυρα δεν πρόκειται να προκαλέσει εντάσεις σε θαλασσοτεμάχια όπου εμπλέκονται αμερικανικές εταιρίες. Κάτι τέτοιο θα ήταν αυτοκτονικό και θα προκαλούσε πολλές και αλυσιδωτές παρενέργειες σε γεωπολιτικοστρατηγικό πλαίσιο. Αντίθετα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ενεργήσει μέσα στο 2022 σε οικόπεδα όπου εμπλέκονται οι Γάλλοι και οι Ιταλοί και για τα οποία ισχυρίζεται ότι ανήκουν στην υφαλοκρηπίδα της (π.χ. στα 6-7-8-9).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, οι Τούρκοι έχουν έτοιμα σχέδια για ενίσχυση της επιρροής, της στρατιωτικής παρουσίας και του ρόλου τους. Γι' αυτό η Αθήνα και η Λευκωσία θα πρέπει να είναι πανέτοιμες για την αντιμετώπισή της. Και καλό θα ήταν οι «φαντασιόπληκτες» σκέψεις για «κατάρρευση και διάσπαση της Τουρκίας» να αφεθούν στο περιθώριο για να μη βρεθούμε -τουλάχιστον μέχρι το 2025- προ απροόπτων και προβληματικών εξελίξεων.

πηγή: www.eleftherostypos.gr