"Κάθε δέκα ώρες και ένας νεκρός…"

Σαράντα εφτά (47) οι νεκροί στο δρόμο.. Ναι στο δρόμο!

Η μια δεν χάρηκε το εγγονάκι της, που ευτυχώς το παιδικό κάθισμα το έσωσε. Ο άλλος τα νιάτα και την επιστήμη του. Και απόψε ο μικρός βιάστηκε να συναντήσει τον αδελφό του, που χάθηκε πανομοιότυπα πριν λίγα μόλις χρόνια, πάλι σε σύγκρουση μηχανών, πριν προλάβει κι αυτός να μεγαλώσει.

Από χθες το απόγευμα κάθε 10 ώρες έχουμε ένα νεκρό στο νησί μας σε τροχαίο. Θα συνεχιστεί πολύ αυτό; Μέχρι πότε θα συγκρούονται μηχανές και θα σκοτώνονται στα Χανιά; Μέχρι πότε θα μπαίνει ο ένας στο ρεύμα κυκλοφορίας του άλλου σκοτώνοντας; Μέχρι ποτέ νυχτερινές ώρες θα έχουμε εκτροπές και θανάτους;

Ας καθιερώσουμε και την Εθνική μας ντροπή μια που ανεχόμαστε σαν οικογένειες, κοινωνία, πολιτεία,να χάνουμε τους ανθρώπους μας στο δρόμο και να μην κάνουμε τίποτε στην ουσία, και να το αφήνουμε να μας προσπερνά σαν τυχαίο γεγονός, ατυχία για τους παθόντες.

Το ακούσατε; Στο δρόμο πεθαίνουμε στο νησί μας! Στο δρόμο, όχι στα νοσοκομεία!

(ο κ. Γιάννης Λιονάκης είναι πρόεδρος του Ε.ΣΥ.ΠΡΟ.Τ.Α.)