Η αποχαιρετιστήρια εορτή της Στ' Τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γαζίου

Πραγματοποιήθηκε, την περασμένη Τρίτη, η αποχαιρετιστήρια εορτή της Στ' τάξης του 1ου Δ.Σ. Γαζίου. Τα επεισόδια της θεατρικής παράστασης, ήταν προσαρμοσμένα αποσπάσματα από την βιβλιογραφία του κρητικού στοχαστή και ποιητή -του δικού μας- Νίκου Καζαντζάκη.

Παρουσιάστηκε η πορεία του διάσημου συγγραφέα από τα παιδικά χρόνια στο χωριό, υπό τη σκιά του επιβλητικού καπετάν Μιχάλη. Δόθηκε έμφαση στις γνωριμίες που τον σημάδεψαν, όπως αυτή με τον Ζορμπά και τον Σικελιανό. Τέλος, η παράσταση ολοκληρώθηκε με μία μικρή μνεία στα πολλά και μακρινά ταξίδια που πραγματοποίησε.Ακούστηκαν τραγούδια σημαντικών συνθετών όπως ο Μάνος Μουντάκης, γιος 
του αείμνηστου Κώστα Μουντάκη και του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και ιαπωνικά 
μουσικά θέματα.

Η παράσταση πραγματοποιήθηκε εν μέσω μίας ζεστής και συγκινητικής 
ατμόσφαιρας καθώς όχι μόνο αποχαιρετήσαμε τα παιδιά της Στ' τάξης αλλά 
και δύο αγαπημένες μορφές του σχολείου μας. Τον διευθυντή κύριο Νίκο Φαραζάκη και την υποδιευθύντρια κυρία Λίνα Επταμηνιτάκη.

Στην εορτή παραβρέθηκαν οι γονείς και οι κηδεμόνες των παιδιών για να 
παρακολουθήσουν το καρπό της πολύμηνης προσπάθειας των παιδιών τους 
αλλά και όλων των συντελεστών της παράστασης.

Ένα βαθύ «ευχαριστώ» στον κύριο Χάρη για την επιμέλεια των σκηνικών, 
την κυρία Χριστίνα για την ορχηστρική και χορωδιακή ενορχήστρωση της 
παράστασης και τον κύριο Μανώλη για την οργάνωση του ακουστικού 
εξοπλισμού.

Η παράσταση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την 
αναντικατάστατη συμβολή και υποστήριξη των δασκάλων της Στ' τάξης που 
αφιέρωσαν πληθώρα ωρών εντός και εκτός σχολείου για την οργάνωσή της. 

Ο λόγος για την κυρία Μαρία, τον κύριο Γιώργο, τον κύριο Στράτο, την 
κυρία Σουζάνα και την κυρία Γιώτα.
Βαθιά συγκινημένοι για την προσπάθεια και τα κατορθώματά τους, 
αποχαιρετούμε τους μαθητές μας και τους ευχόμαστε μία επιτυχή πορεία 
στην μετέπειτα σχολική και όχι μόνο ζωή τους.

Δύο κολόνες φεύγουνε φέτος απ΄ το σχολειό μας,
Στις πλάτες του σηκώνανε το βάρος ολονών μας.
Επτά 'ναι οι μήνες στο επίθετο της υποδιευθύντριάς μας,
Ξεχωριστή 'ναι η θέση της βαθιά μες την καρδιά μας.
Όλοι στεναχωρήθηκαν γονείς, παιδιά, δασκάλοι,
Που φεύγει ο Νικόλας τους που ΄χε καρδιά μεγάλη.
Το κτήριο θα στέκεται μα μέσα θα 'ναι άδειο,
Γιατί 'φυγε ο διευθυντής που του ΄διδε κουράγιο.
Αντίο κύριε διευθυντά όλοι σε ευχαριστούμε,
Που τα θεμέλια έβαλες για μας ψηλά να βγούμε.