Τι σημαίνει για τους ανθρώπους η Ανάσταση του Κυρίου

 Η αληθινή ζωή επί της γης αρχίζει ακριβώς από την Ανάσταση του Σωτήρα, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο.

Ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού με τον δικό Του θάνατο και την Aνάστασή Του καταργεί τον θάνατο.

Ο Αναστημένος Θεάνθρωπος είναι η μόνη Ύπαρξη υπό τον Ουρανό με την οποία δύναται ο άνθρωπος εδώ στη γη να νικά τον θάνατο.

Η αληθινή ζωή επί της γης αρχίζει ακριβώς από την Ανάσταση του Σωτήρα, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο.

Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε αθάνατοι, μας λέγει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Ο Κύριος με την Ανάστασή Του νικά τον θάνατο και εμείς έχουμε τη δυνατότητα να νικάμε τον θάνατο, νικώντας την αμαρτία. Με τη νίκη κατά της αμαρτίας και κατά των παθών ενδυόμαστε κι εμείς την αθανασία. Κάθε φορά που νικάμε τον εγωισμό μας και την αμαρτία νικάμε τον θάνατο και τον διάβολο.

Όλο το μυστικό είναι να νικιέται ο θάνατος που υπάρχει μέσα μας. Να βρίσκουμε το αντίδοτο, να νικάμε τον θάνατο και αυτό γίνεται με την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού.

Ο θάνατος που εισέρχεται μέσα στον άνθρωπο χρειάζεται να καταπατιέται.

Έρχεται το άκτιστο διά του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Υιού και Θεού Λόγου και μπολιάζεται με το θνητό, για να το ανασταίνει.

Για να νικά τον θάνατο και να μας δίνει κι εμάς τη δυνατότητα να νικάμε τον θάνατο. Ο Μέγας Αθανάσιος μας ξεκαθαρίζει ότι ο Ιησούς Χριστός, ενσαρκώνεται για να νικά τον θάνατο, φορώντας το «δερμάτινο χιτώνα» μας.

Τι μας προσφέρει ο Κύριος; Μας συμφιλιώνει με τον Θεό, για να μπορούμε να έχουμε δικαίωμα στην Ουράνια Βασιλεία Του.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού ενσαρκώνεται με σκοπό να καταργεί τον θάνατο, τη φθορά και να προσφέρει στον άνθρωπο τη δυνατότητα της επανένωσης με τον Θεό, τη Θέωση.

Μετά την πτώση των πρωτοπλάστων λαμβάνουμε «δερμάτινους χιτώνες». Γεγονός που σημαίνει ότι λαμβάνουμε θνητότητα και φθαρτότητα. Απομακρυσμένοι από τον Θεό που είναι η ζωή, λαμβάνουμε τον θάνατο.

Ο Χριστός έρχεται και ενδύεται με την ανθρώπινη σάρκα χωρίς να έχει κάνει την παραμικρή αμαρτία. Προσλαμβάνει το κτιστό, ενώ είναι Αθάνατος, προσλαμβάνει το θνητό σώμα, προσλαμβάνει τον θάνατο.

Έτσι κατορθώνει με την Ανάσταση Του να τον νικά, γιατί έχει μέσα Του την άκτιστη, την αθάνατη φύση και είναι αναμάρτητος.

     Άρα ο Χριστός ενσαρκώνεται για να νικά τον θάνατο και να μας δίνει το εμβόλιο και το φάρμακο της αθανασίας. Με το Βάπτισμα και τη Θεία Κοινωνία μας δίνει το αντίδοτο για να νικάμε τον θάνατο. Ο άνθρωπος κοινωνώντας τον Χριστό νικά τον θάνατο. Ο θάνατος τώρα δεν μας απειλεί, ίσα ίσα είναι η γέφυρα για την αθανασία. Είναι η διαδικασία που ερχόμαστε κοντά στον Χριστό, στην πλήρη αγάπη, μακαριότητα, πληρότητα και γαλήνη.

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας λέγει ότι όλος ο κόσμος δημιουργείται για να γεννηθεί η Παναγία και να γεννήσει τον Χριστό. Ο Οποίος κατορθώνει το άκτιστο που είναι να μας ελευθερώνει από το κτιστό. Ο Θεάνθρωπος Χριστός ενσαρκώνεται από την Παναγία και μας ελευθερώνει από τον θανάτο, τον χωροχρόνο. Εμείς με το Άγιο Βάπτισμα και το Άγιο Χρίσμα μπολιαζόμαστε με την αθανασία του Χριστού, και λαμβάνουμε το φάρμακο της αθανασίας που είναι το Αναστημένο Σώμα και Αίμα του Χριστού.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού, με τη βούληση του Πατέρα και τη συνέργεια του Άγιου Πνεύματος, χρίζει την ανθρώπινη φύση, προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση και για αυτό ονομάζεται Χριστός. Ο Υιός και Λόγος του Θεού ενσαρκώνεται με σκοπό να καταργεί τον θάνατο, τη φθορά και να προσφέρει στον άνθρωπο τη δυνατότητα της επανένωσης με τον Θεό, τη Θέωση.

Η σάρκωση του Λόγου εξασφαλίζει στον άνθρωπο που Τον ακολουθεί τη Θέωση και την απέραντη πληρότητα της ατέρμονης θέας του Θεού. Ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού με τον δικό Του θάνατο και την ανάστασή Του καταργεί τον θάνατο. Όλα αυτά δεν είναι δικές μου απόψεις, αλλά μία πραγματικότητα που δίδεται με φώτιση στους Πατέρες της Εκκλησίας μας, όπως τον Μέγα Αθανάσιο.

Χωρίς τον Χριστό δεν έχουμε Αιώνιον Ζωή, είναι ξεκάθαρο. Χωρίς το μπόλιασμα με το άκτιστο του Χριστού, χωρίς τη μετάνοια, το άκτιστο, αθάνατο Σώμα και Αίμα Του δεν μπορούμε να ξεπερνάμε τη φθορά, τον θάνατο, να περνάμε από το κτιστό, το φθαρτό στο άκτιστο, στο άφθαρτο.

Ο άνθρωπος γεννιέται αληθινά όχι όταν τον φέρει στον κόσμο η μητέρα του, αλλά όταν πιστεύει στον Αναστάντα Σωτήρα Χριστό. Διότι τότε γεννιέται στην αθάνατη Αιώνιον Ζωή. Ενώ η μητέρα γεννά το παιδί της προς θάνατο, για τον τάφο. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η μητέρα όλων μας, όλων των χριστιανών, η μητέρα των αθανάτων. Με την πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου ο άνθρωπος γεννιέται εκ νέου, γεννιέται για την αιωνιότητα.

»Αυτό είναι αδύνατο, παρατηρεί ένας σκεπτικιστής κι ο Αναστάς Θεάνθρωπος απαντά: «Πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι». Ο «πιστεύων» είναι αυτός που με όλη του την καρδιά, με όλη του την ψυχή, με όλο του το είναι ζει σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Αναστάντος Κυρίου Ιησού. Η πίστη μας είναι η νίκη με την οποία νικάμε τον θάνατο, η πίστη δηλαδή στον Αναστάντα Κύριο.

»Το κέντρο του θανάτου είναι η αμαρτία, μας λέγει ο Απόστολος Παύλος. Με την Ανάστασή Του ο Κύριος άμβλυνε το κέντρο του θανάτου. Ο θάνατος είναι το φίδι και η αμαρτία το κεντρί του, με την αμαρτία ο θάνατος εκχέει το δηλητήριο στην ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου. Όσο περισσότερες αμαρτίες έχει ο άνθρωπος τόσο περισσότερα είναι τα κέντρα που ο θάνατος εκχέει το δηλητήριο του σε αυτόν.

»Αυτός που διά του Χριστού νικά την αμαρτία μέσα του, νικά και τον θάνατο. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος πιστεύει αληθινά στον Αναστάντα Κύριο, το αποδεικνύει με το να αγωνίζεται κατά της αμαρτίας και των παθών. Εφ' όσον αγωνίζεται πρέπει να γνωρίζει ότι αγωνίζεται για την αθανασία και την Αιώνιον Ζωή. Εάν όμως δεν αγωνίζεται, τότε η πίστη του είναι μάταιη. Γιατί εάν η πίστη του ανθρώπου δεν είναι αγώνας για την αθανασία, για την αιωνιότητα, τότε είναι μάταιη.

»Ο Χριστιανισμός είναι μια κλήση στον μέχρις εσχάτης αναπνοής αγώνα εναντίον του θανάτου, μέχρι της τελικής νίκης πάνω σε αυτόν. Τα τέσσερα Ευαγγέλια του Χριστού ανακεφαλαιώνονται σε τέσσερες λέξεις: Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη! Εδώ βρίσκεται όλο το νόημα, όλων των κόσμων του Θεού, των ορατών και αοράτων.

»Η δύναμη του Αναστάντος Θεανθρώπου Χριστού δίνει τη δύναμη σε κάθε Χριστιανό να νικά κάθε θνητό και αυτόν τον θάνατο, κάθε τι το αμαρτωλό και αυτή την ίδια την αμαρτία, κάθε δαιμονικό και τον ίδιο τον διάβολο. Γιατί μόνο με την Ανάστασή Του ο Κύριος κατά τον πιο πειστικό τρόπο, έδειξε και απέδειξε ότι η ζωή Του είναι Αιώνιος Ζωή. Η αλήθειά Του είναι Αιώνια Αλήθεια, η αγάπη Του Αιώνια Αγάπη. Η αγαθότητά Του Αιώνια Αγαθότητα, η χαρά Του Αιώνια Χαρά. Όλα αυτά τα δίνει από την απαράμιλλη φιλανθρωπία Του.

»Ο Χριστιανισμός έχει θεμελιωθεί πάνω στο γεγονός της Ανάστασης του Χριστού. Δηλαδή επί της Αιωνίου ζώσης Υπόστασης του Θεανθρώπου Χριστού. Εδώ συνοψίζονται όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και των Αποστόλων. Στην Ανάσταση του Κυρίου και στη αιώνια ζώσα Υπόσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Μόνο με την Ανάσταση του Χριστού εξηγούνται όλα τα θαύματα, όλα τα λόγια, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης.

    »Μέχρι την Ανάστασή Του ο Κύριος δίδασκε για την Αιώνιον Ζωή. Αλλά μετά την Ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος είναι η Αιώνιος Ζωή. Μέχρι την Ανάστασή Του ο Κύριος δίδασκε για την ανάσταση των νεκρών. Αλλά μετά την Ανάσταση Του έδειξε ότι ο Ίδιος είναι η ανάσταση των νεκρών.

»Μέχρι την Ανάστασή Του ο Κύριος δίδασκε ότι η πίστη σε Αυτόν μεταφέρει από τον θάνατο στη ζωή. Αλλά μετά την Ανάστασή Του έδειξε ότι ο Ίδιος νίκησε τον θάνατο και εξασφάλισε με αυτόν τον τρόπο στους τεθανατωμένους ανθρώπους τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός με την Ανάστασή Του, έδειξε και απέδειξε ότι είναι ο μόνος αληθινός Θεάνθρωπος σε όλους τους ανθρώπινους κόσμους.

»Ο Θαυμαστός γλυκύτατος Κύριος Ιησούς, ο Αναστημένος Θεάνθρωπος είναι η μόνη Ύπαρξη υπό τον Ουρανό με την οποία δύναται ο άνθρωπος εδώ στη γη να νικά τον θάνατο, την αμαρτία και τον διάβολο και να καθίσταται μακάριος και αθάνατος συμμέτοχος στην Αιώνια Βασιλεία της Αγάπης του Χριστού». (άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

«ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή». Ο Κύριος είναι η Ανάσταση και η Ζωή για όλους μας, δηλαδή έχει τη δύναμη να δίνει ζωή σε νεκρούς, να νικά τον θάνατο. Ο Κύριος ευρισκόμενος συνεχώς στο Σώμα Του, την Εκκλησία, μας μεταδίδει τον Εαυτό Του για να αγιάζουμε, να ενωνόμαστε μαζί Του, για να γινόμαστε όλοι «ένα».

Συμπέρασμα: Μέχρι την Ανάστασή Του ο Κύριος διδάσκει ότι η πίστη σε Εκείνον μεταφέρει από τον θάνατο στη ζωή. Αλλά μετά την Ανάστασή Του δείχνει ότι ο Ίδιος νικά τον θάνατο και εξασφαλίζει με αυτόν τον τρόπο στους τεθανατωμένους ανθρώπους τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή.

    Ο άνθρωπος γεννιέται αληθινά, όταν πιστεύει στον Αναστάντα Σωτήρα Χριστό. Διότι τότε γεννιέται στην αθάνατη Αιώνιον Ζωή. Ενώ η μητέρα γεννά το παιδί της προς θάνατο, για τον τάφο.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι η μητέρα όλων μας, όλων των χριστιανών, η μητέρα των αθανάτων. Με την πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου ο άνθρωπος γεννιέται εκ νέου, γεννιέται για την αιωνιότητα.

    Στην Ανάσταση συνοψίζονται όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και των Αποστόλων και στην αιώνια ζώσα Υπόσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Μόνο με την Ανάσταση του Χριστού εξηγούνται όλα τα θαύματα, όλα τα λόγια, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης.

    Η δύναμη του Αναστάντος Θεανθρώπου Χριστού δίνει τη δύναμη σε κάθε Χριστιανό να νικά κάθε θνητό και αυτό τον θάνατο, κάθε τι το αμαρτωλό και αυτή την ίδια την αμαρτία, κάθε δαιμονικό και τον ίδιο τον διάβολο.