Ο υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ την Τετάρτη επέμεινε ότι η επιστροφή της Ουκρανίας στα παλιά της σύνορα είναι μια «ψευδαίσθηση» και κάλεσε για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης που θα υποστηρίξει οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.
Τα σχόλια του Χέγκσεθ, τα οποία έγιναν στο πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό, σηματοδοτούν ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα υποστηρίξει τη διακοπή των ρωσικών προελάσεων στην Ουκρανία, αρκεί η Ευρώπη να ηγηθεί της προσπάθειας. Παράλληλα, καθορίζουν το πλαίσιο των συνομιλιών που θα γίνουν αυτό το Σαββατοκύριακο στην ετήσια σύνοδο των ηγετών της άμυνας στο Μόναχο, οι οποίες θα μπορούσαν να καθορίσουν το μέλλον του Κιέβου.
«Θα τερματίσουμε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο και θα εδραιώσουμε μια διαρκή ειρήνη μόνο συνδυάζοντας τη συμμαχική ισχύ με μια ρεαλιστική αξιολόγηση του πεδίου της μάχης», δήλωσε, προσθέτοντας ότι «η επιστροφή στα προ του 2014 σύνορα της Ουκρανίας είναι ένας μη ρεαλιστικός στόχος».
Οι σύντομες δηλώσεις του στην έδρα του ΝΑΤΟ ήταν αξιοσημείωτες για το εύρος τους. Υποσχέθηκε τη στήριξη των ΗΠΑ προς το ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα προκάλεσε τους συμμάχους να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες και να αναλάβουν μεγαλύτερο έλεγχο στην προμήθεια όπλων προς την Ουκρανία.
Οποιαδήποτε διαρκής ειρήνη για την Ουκρανία «πρέπει να περιλαμβάνει ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας», συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης στρατευμάτων, δήλωσε ο Χέγκσεθ.
Ωστόσο, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ ενδέχεται να δυσκολευτούν να αποδεχθούν ορισμένες από τις προϋποθέσεις που θέτουν οι ΗΠΑ.
Ο Χέγκσεθ επέμεινε ότι κανένα αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό δεν θα σταλεί στην Ουκρανία. Επίσης, τόνισε ότι οποιαδήποτε στρατεύματα από χώρες του ΝΑΤΟ δεν θα καλύπτονται από το Άρθρο 5 της Συμμαχίας, το οποίο ορίζει ότι μια επίθεση εναντίον ενός μέλους του ΝΑΤΟ θεωρείται επίθεση εναντίον ολόκληρης της Συμμαχίας. Η διάταξη αυτή έχει ενεργοποιηθεί μόνο μία φορά, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ στις 11 Σεπτεμβρίου.
Ο νέος υπουργός Άμυνας επανέλαβε επίσης την πρόθεση της κυβέρνησης Τραμπ να μετατοπίσει την εστίαση της αμερικανικής στρατηγικής μακριά από την Ευρώπη. Ανέφερε ότι προτεραιότητες όπως η Κίνα και η ασφάλεια των νοτίων συνόρων των ΗΠΑ σημαίνουν ότι «οι σκληρές στρατηγικές πραγματικότητες εμποδίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να επικεντρωθούν πρωτίστως στην ασφάλεια της Ευρώπης».
Οι σύμμαχοι χειροκρότησαν τη δέσμευση του Χέγκσεθ προς το ΝΑΤΟ, καθώς ο Τραμπ είχε προηγουμένως αφήσει να εννοηθεί ότι η Συμμαχία μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο εάν τα μέλη δεν αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες. Ωστόσο, η επιμονή του προέδρου ότι οι χώρες πρέπει να δαπανούν το 5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα θεωρείται σχεδόν αδύνατη για τις περισσότερες χώρες-μέλη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Οι ίδιες θα έπρεπε να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες από περίπου 800 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο.
«Σας ακούμε», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Τζον Χίλι, απαντώντας στις δηλώσεις του Χέγκσεθ. «Όσον αφορά την ενίσχυση της υποστήριξης προς την Ουκρανία, το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Όσον αφορά την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ασφάλειας, το κάνουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε».
Ο Χίλι προήδρευσε για πρώτη φορά της Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας – ενός συνασπισμού 50 χωρών που συναντώνται μηνιαίως για να σχεδιάσουν τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Ανέλαβε τη θέση από τον πρώην υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν. Οι ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι θα συνεχίσουν να συμμετέχουν, αλλά δεν θα ηγούνται πλέον των συναντήσεων.
Η αρχική αντίδραση του Κιέβου στην αμερικανική απόρριψη της επιστροφής στα προπολεμικά σύνορα ήταν θυμός και απογοήτευση.
Ο Ολεξάντρ Μερέζκο, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων στο ουκρανικό κοινοβούλιο, χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Χέγκσεθ «παράλογες».
«Ο νέος υπουργός Άμυνας θα έπρεπε απλώς να ξεκινήσει ερχόμενος στην Ουκρανία και να εξοικειωθεί με τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας», είπε ο Μερέζκο. «Η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει ολόκληρη την επικράτειά της, αυτό είναι απολύτως ρεαλιστικό. Αλλά για να συμβεί αυτό, απαιτείται περισσότερη στρατιωτικο-τεχνική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και αυστηρότερες κυρώσεις – ιδιαίτερα αμερικανικές οικονομικές κυρώσεις κατά της ρωσικής οικονομίας».
