Συμβασιούχοι COVID: "Παράθυρο" Βορίδη και για επόμενη παράταση
Ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής την Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου η παράταση των συμβασιούχων που έχουν προσληφθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ειδικό νομικό πλαίσιο της πανδημίας, δηλαδή με την παρ.2 του αρ.74 του ν.4745/2020.
Περιλαμβανόταν ως άρθρο 5 στην αριθμ. 1184/180 Τροπολογία εντός Πολυνομοσχεδίου .
Το άρθρο υποστήριξε από το βήμα της Βουλής ο Υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, πραγματοποιώντας μια εντυπωσιακή κυβίστηση αυτοαναίρεσης (αφού ήταν ο ίδιος που στα τέλη Σεπτεμβρίου από το ίδιο βήμα είχε δεσμευτεί κατηγορηματικά για την παράταση που έδινε τότε ότι: «αυτή είναι η τελευταία παράταση και το λέω προς πάσα κατεύθυνση, δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη ανανέωση των συμβάσεων αυτών, η παράταση δίνεται μέχρι 31/12 και αυτή θα είναι η τελευταία παράταση των συγκεκριμένων συμβάσεων»).
Στην ομιλία του (22 Δεκεμβρίου) , για τη νέα παράταση έως 31 Μαρτίου λοιπόν, δεν υπέπεσε στην ίδια γκάφα. Αντιθέτως ήταν επιφυλακτικός.
Εξέφρασε μόνο την προσωπική του ελπίδα («ευελπιστώ») να είναι τώρα αυτή η τελευταία παράταση, αφήνοντας ταυτόχρονα "παράθυρο" να ακολουθήσεικι άλλη παράταση, αφού μίλησε ρητώς υπό την επιφύλαξη της εξέλιξης της πανδημίας.
« Παράταση, λοιπόν, για τρεις μήνες και ευελπιστώ –αν και έτσι όπως εξελίσσονται τα πανδημικά πράγματα, αυτό πρέπει πάντα να το λέει κανείς με επιφύλαξη– ότι αυτή θα είναι και η τελευταία. »
Σας παρουσιάζουμε κατωτέρω επί λέξει τι είπε στη Βουλή για το συγκεκριμένο άρθρο ο Μάκης Βορίδης:
« Η πρώτη διάταξη, η οποία βρίσκεται στην Τροπολογία, αφορά στην παράταση των συμβάσεων covid, των απασχολουμένων εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση των αναγκών του covid. Είναι στους ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού και παρατείνουμε αυτές τις συμβάσεις μέχρι 31 Μαρτίου 2022.
Έχουμε δώσει μία παράταση –την έχω δώσει εγώ, την προηγούμενη φορά- και είχα πει ότι θα είναι η τελευταία παράταση. Προφανώς, η εξέλιξη της πανδημίας, δεν μας επιτρέπει να σταματήσουμε τώρα τις συμβάσεις.
Παρά ταύτα, θέλω ξανά να τονίσω ότι αυτές είναι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, υπάγονται στις διατάξεις του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος και τις προβλέψεις της Οδηγίας. Ήδη, γίνεται μνεία στη διάταξη ότι δεν μπορεί να ξεπεράσουν τους 24 μήνες οι συμβάσεις αυτές και, επίσης, θέλω να τονίσω για μία ακόμη φορά, επειδή το ακούω από ορισμένες πλευρές, ότι αυτές οι συμβάσεις εξυπηρετούν τις ανάγκες αντιμετώπισης του covid. Δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, είναι για την αντιμετώπιση του covid.
Το τονίζω (καλά, κάποιοι συνδικαλιστές, από πλευράς των εργαζομένων, λένε αυτά τα οποία λένε, καταλαβαίνω την οπτική τους, η οποία είναι, εν πάση περιπτώσει, μία συνδικαλιστική οπτική) διότι αυτά δεν μπορεί να ακούγονται από όργανα διοικήσεως, διότι αν τα όργανα διοικήσεως ισχυρίζονται ότι αυτοί οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τότε έχουμε εκφύγει του νομοθετικού πλαισίου. Δεν έχουν προσληφθεί οι εργαζόμενοι αυτοί γι' αυτό τον λόγο και επομένως, εκθέτουν τον εαυτό τους σε καταλογισμούς, γιατί έχουν παραβιάσει τον σκοπό της προσλήψεως και της διατάξεως. Άρα, εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος στο πλαίσιο στο οποίο λειτουργούμε.
Παράταση, λοιπόν, για τρεις μήνες και ευελπιστώ –αν και έτσι όπως εξελίσσονται τα πανδημικά πράγματα, αυτό πρέπει πάντα να το λέει κανείς με επιφύλαξη– ότι αυτή θα είναι και η τελευταία. »
airetos.gr
