Άνοιξε το "σπίτι" του στους σεισμοπαθείς

Τι δήλωσαν οι πληγέντες του Αρκαλοχωρίου αλλά και ο ιδιοκτήτης του "Mαριρένα", Γιώργος Σταματάκης

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λίτσα Τσαντηράκη

Τεράστια δείγματα αλληλεγγύης έχει επιδείξει το Μαλεβίζι στους δήμους Μινώα Πεδιάδος και Αρχανών Αστερουσίων που πλήττονται μετά τον σεισμό της 27ης Σεπτεμβρίου. Η πληροφορία που έφτασε στη "Φωνή του Μαλεβιζίου" ήταν απόλυτα αληθινή.

Όπως μας δήλωσε κάτοικος της περιοχής στο ξενοδοχείο "Μαριρένα" που βρίσκεται στην οδό Νάξου στην Αμμουδάρα φιλοξενούνται σεισμοπαθείς του Αρκαλοχωρίου.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, Γιώργο Σταματάκη, η πληροφορία επιβεβαιώθηκε και την ίδια στιγμή κλείστηκε το ραντεβού για την περασμένη Δευτέρα, μία μόλις μέρα πριν συμβεί ο νέος μεγάλος σεισμός των 6,3 Ρίχτερ που ταρακούνησαν την Κρήτη.

«Από την πρώτη στιγμή που έγινε ο σεισμός στο Αρκαλοχώρι ήθελα να βοηθήσω. Πήρα τηλέφωνο μία κοπέλα που έψαχνε δωμάτια για τους σεισμοπαθείς και της είπα ότι έχω 40 δωμάτια να σας δώσω. Την άλλη μέρα πήρα τηλέφωνο και τον Δήμαρχο Φαιστού, γιατί και εκεί έχουν πολλές ζημιές, και έδωσα άλλα 25 δωμάτια», δήλωσε στη "Φωνή του Μαλεβιζίου" ο κ. Γιώργος Σταματάκης, ο οποίος αξίζει να τονιστεί ότι τα δωμάτια που διαθέτει είναι όλα δωρεάν.

«Από την αρχή τους είπα ότι μπορώ να φιλοξενήσω δωρεάν τις οικογένειες για δύο εβδομάδες γιατί στις 15 του μήνα θα κάνω ανακαίνιση στο ξενοδοχείο και είναι δύσκολο να συνεχίσουν να μένουν μέσα. Αν δεν είχα κανονίσει τις εργασίες δεν με νοιάζει να έμεναν και όλο το χειμώνα. Κάποιες οικογένειες όμως που φιλοξενούνται δεν θέλουν να φύγουν γιατί έχουν ασθενείς και δεν γνωρίζουν τι θα γίνουν. Σε αυτούς λέω να μείνουν λίγο περισσότερο», συμπληρώνει ο κ. Γιώργος.

Όσον αφορά στα χρήματα και στις ενοικιάσεις ξενοδοχείων για τη διαμονή του σεισμοπαθών, ο ιδιοκτήτης του "Μαριρένα" επισημαίνει ότι: «Με πήραν τηλέφωνο από την Επιτροπή Αρκαλοχωρίου και μου είπαν αν θέλω να με πληρώνουν για όλο το χειμώνα. Όμως αυτό δεν είναι εφικτό. Όσοι φύγουν από εδώ θα πάνε στου Κοκκίνη Χάνι που ενοικίασε η Περιφέρεια ξενοδοχείο. Συνολικά 700 άτομα θα μείνουν σε ξενοδοχεία».

Ο κ. Γιώργος, επίσης, αναφέρει ότι κάθε μεσημέρι και κάθε βράδυ η Περιφέρεια Κρήτης, σε συνεργασία με εστιατόριο της Αμμουδάρας στέλνει φαγητό για τους σεισμοπαθείς, ενώ συγκινημένος δηλώνει ότι «Το ευχαριστώ τους μου φτάνει. Όπως και το ευχαριστώ του αντιπεριφειάρχη Νίκου Ξυλούρη που ήταν ο μόνος που με πήρε τηλέφωνο να με ευχαριστήσει».

Κλείνοντας, εύχεται να βοηθήσει ο Θεός τον κόσμο και να σταματήσει τους σεισμούς.

Ο φόβος δεν έχει περάσει

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο "Μαριρένα", συναντήσαμε τους σεισμοπαθείς που ο κάθε ένας είχε τη δική του πονεμένη ιστορία να διηγηθεί… Αρχικά συναντήσαμε δύο κυρίες από την σεισμόπληκτη περιοχή κρατώντας μερίδες φαγητού, σαλάτες και ψωμιά. Αυτή ήταν και η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε. Παστίτσιο με πατάτες τηγανιτές, λαχανοσαλάτα και στρογγυλά ψωμάκια κρατούσαν στα χέρια τους και κατευθύνονταν στα δωμάτια τους.

Κάθε βράδυ ο ίδιος εφιάλτης

«Τα χειρότερα ζήσαμε στο Αρκαλοχώρι και ευχόμαστε να μην ξαναγίνει» δηλώνει στη "Φωνή του Μαλεβιζίου| η κ. Εβελίνα, η οποία μετά τον σεισμό έμεινε για πέντε μέρες με την οικογένειά της σε σκηνή, ενώ την έκτη μέρα μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο.

«Μέχρι τις 15 του μήνα θα μείνουμε εδώ. Μετά δεν ξέρουμε τι θα γίνει, ούτε που θα πάμε».
Η ίδια ενοικίαζε σπίτι στο Αρκαλοχώρι τα τελευταία 15 χρόνια και όπως την ενημέρωσαν δεν δικαιούται οικίσκο.
«Εκεί έχουμε χτίσει όλη μας τη ζωή. Στο Αρκαλοχώρι είναι η δουλειά μας, οι φίλοι μας, το σπίτι μας. Τώρα δεν ξέρουμε που θα πάμε, ούτε ξέρουμε τι να κάνουμε».

Και συνεχίζει: «Μας λείπει το σπίτι μας. Έχω πάει δυο τρεις φορές και φοβάμαι να βάλω το πόδι μου μέσα. Έχει γείρει όλο. Σήμερα πήγα και πέταξα τόσα πράγματα. Όλα διαλυμένα…
…Δεν καταφέραμε να πάρουμε ούτε μία μπλούζα. Από τον Δήμο μας έφεραν ρούχα και παπούτσια να βάλουμε και ευχαριστούμε όλο τον κόσμο για τη βοήθειά του», μας λέει η κ. Εβελίνα με δάκρυα στα μάτια.

Ωστόσο, η ίδια αναφέρεται στον τρόμο που ακόμα και σήμερα ζει η μικρή της κόρη. Όπως εξηγεί το κοριτσάκι ζει κάθε βράδυ τον ίδιο εφιάλτη. Ήταν στο σχολείο την ώρα του σεισμού και περίμενε με αγωνία και κλάμματα να φτάσει η μητέρα της να την παραλάβει. Η μικρούλα φοβήθηκε ότι οι γονείς της πέθαναν από τον σεισμό και έκτοτε δεν μπορεί να διώξει μακριά αυτόν τον φόβο.

«Ήρθε ο άντρας μου και με πήρε από τη δουλειά και τρέξαμε αμέσως στο σχολείο. Όμως δεν ήταν εύκολο να πλησιάσουμε και καθυστερήσαμε. Ακόμα και τώρα δεν μπορούμε να τη συνειφέρουμε. Έχει αλλάξει όλη η συμπεριφορά του παιδιού. Φοβάται μας λέει να ξαναπάει εκεί».

6,5 ρίχτερ τον δίνουν όλες οι χώρες

Η συζήτηση προχωρούσε όταν ένα ζευγάρι έφτασε στο ξενοδοχείο. «Από τον Δήμο Μινώα Πεδιάδος είναι αυτός ο κύριος» ανέφερε ο κ. Γιώργος Σταματάκης.

Ήταν ο πρόεδρος της Δημοτικής Ύδρευσης και Αποχέτευσης Μινώα Πεδιάδος, Ηρακλής Κριθινάκης με τη σύζυγό του Μαρίνα Μουράτη.

Αρχικά η σκέψη μας πήγε ότι ως αιρετός ήρθε να δει πως περνούν οι σεισμοπαθείς. Κάναμε λάθος.
Σεισμοπαθείς και οι ίδιοι μένουν τις τελευταίες μέρες στο ξενοδοχείο, ενώ τις πρώτες πέντε μέρες έμειναν στο αυτοκίνητο.

Οι ίδιοι έρχονται στο ξενοδοχείο για ένα μπάνιο και έναν ύπνο, αφού καθημερινά από τις 7 το πρωί ξεκινούν από Αμμουδάρα για Αρκαλοχώρι για να επιστρέψουν αργά το βράδυ κατάκοποι και απελπισμένοι.
Ο κ. Κριθινάκης εκτός των θεμάτων της ΔΕΥΑΜ διανέμει φαγητό στα σπίτια των σεισμόπληκτων. «Τις πρώτες μέρες κοιμόμασταν ελάχιστα. Πάνω από 17 ώρες μείναμε οι αιρετοί όρθιοι για να οργανώσουμε τα πράγματα» δηλώνει στη Φ.Μ. ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΜ.

Όπως τόνισε, «είναι το πρώτο περιστατικό που οι σεισμοπαθείς έμειναν από το πρώτο βράδυ σε σκηνές, ενώ ήδη έχουν φτάσει στο Αρκαλοχώρι 26 οικίσκοι και 8 στη Βόνη. Στην πορεία θα έρθουν κι' άλλοι. Η πρόβλεψη που έχει γίνει είναι για 70 οικίσκους, οι οποίοι θα έχουν σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης και αποχέυσης».

Παράλληλα, αναφέρει ότι έχουν γίνει αλλεπάλληλοι έλεγχοι στο νερό του Αρκαλοχωρίου το οποίο πέρα από τη θολότητα στο νερό δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. «Ο πρώτος έλεγχος έγινε την επομένη του σεισμού ενώ ακολούθησαν κι' άλλοι και δεν έχει διαπιστωθεί κάποιο μεγάλο πρόβλημα. Κάποιες μέρες υπάρχει θολότητα και είναι λογικό αν αναλογιστούμε το μέγεθος του σεισμού αλλά και τους μετασεισμούς που ακολούθησαν».

Για τα Δημόσια κτίρια του Αρκαλοχωρίου ο κ. Κριθινάκης ανέφερε ότι «όλα τα σχολεία, τόσο τα δημοτικά, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, ακόμα και το ΕΠΑΛ έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές. Εντός των ημερών θα λειτουργήσουν σε οικίσκους».
Ζημιές επίσης έχουν υποστεί η Εφορία, το Μηχανολογικό, το Κέντρο Υγείας (το οποίο λειτουργεί πλέον σε σκηνή) και το Ταχυδρομείο που έχει μεταφερθεί στο Ανοικτό Γήπεδο Μπάσκετ.

Σε αυτό το σημείο ο κ. Κριθινάκης θέλει να απευθύνει ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους που έτρεξαν από την πρώτη στιγμή να βοηθήσουν στο Αρκαλοχώρι. Επίσης, «στην ελληνική Αστυνομία που έχει δείξει με υποδειγματικό τρόπο και ιδιαίτερο ζήλο ότι κάνει πολύ σωστά τη δουλειά της. Περιπολικά, άνδρες της ΔΙΑΣ όλο το 24ωρο βρίσκονται στους δρόμους του Αρκαλοχωρίου και προστατεύουν τις περιουσίες των πολιτών. Τους χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ».
Τέλος, τονίζει ότι «όλες οι χώρες δίνουν το μέγεθος του σεισμού στα 6,5 Ρίχτερ. Το ίδιο μέγεθος έχει καταγραφεί από τους σεισμογράφους των καραβιών. Μόνο στην Ελλάδα αναφέρεται το 5,8 και το 6 Ρίχτερ… …Ήρθαν και μας είπαν ότι η μπίλια έκατσε στο 6. Και τί είναι; Ρουλέτα να κάτσει η μπίλια; Ήταν κακός σεισμός. Ξεκίνησε πάνω κάτω και μετά δεξιά αριστερά. Σήκωσε σύννεφο σκόνης, είχε πολύ βουητό και κατέστρεψε τα πάντα…».

Δεν υπάρχει ελπίδα

Δίπλα στον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου ο επιχειρηματίας Ιωσήφ Πλευράκης, ο οποίος διαθέτει τα τελευταία 50 χρόνια εστιατόριο στην είσοδο του Αρκαλοχωρίου.

Όπως δηλώνει, την ώρα του σεισμού βρίσκοταν λίγα μόλις μέτρα μακρυά από το σπίτι του.
Μέσα σε αυτό ήταν ο γιος και η σύζυγος του, η οποία είναι νεφροπαθής και τα τελευταία 12 χρόνια λόγω της επιβαρυμένης κατάστασης της υγείας της δεν μπορεί να κινηθεί και βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο.
«Αμέσως έτρεξα στο σπίτι να βοηθήσω τη γυναίκα μου και το γιο μου. Δεν μπορούσα να ανέβω την σκάλα που είχε γκρεμιστεί από τον σεισμό.

Σκαρφάλωσα πάνω στους μπλόκους για να φτάσω στον πρώτο όροφο και να δω αν τους είχε πλακώσει. Η αγωνία που ζήσαμε στο Αρκαλοχώρι είναι μεγάλη και η πίκρα μας ακόμα μεγαλύτερη…», περιγράφει ο ίδιος για την ώρα που ο σεισμός χτύπησε την περιοχή.

Τις πρώτες μέρες, όπως μας εξηγεί, ο κ. Πλευράκης φιλοξενήθηκαν από την κόρη τους στην περιοχή των Βασιλειών, ενώ πριν λίγες μέρες έφτασαν στο "Μαριρένα", όπου μαζί με τη σύζυγο και τον γιο τους μένουν σε ένα δωμάτιο.
«Δεν υπάρχει ελπίδα» δηλώνει απογοητευμένος ο ίδιος, ο οποίος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχασε σπίτι και επιχείρηση.
«Στο ισόγειο είναι το εστιατόριο και στον όροφο το σπίτι… Για μας ήταν διπλή ζημιά. Μείναμε χωρίς σπίτι και χωρίς δουλειά. Τώρα ποιος έχει αντοχές να ξεκινήσει πάλι από την αρχή» αναρωτιέται, ενώ με λύπη δηλώνει ότι «από τη μέρα που έγινε ο σεισμός δεν ξαναπήγα… Τελείωσε το Αρκαλοχώρι. Σε δέκα χρόνια και βλέπουμε να ξαναγίνει όπως ήταν…».

Χάσαμε το Σύμβολο μας

Ο φόβος και ο πόνος φώλιασε για τα καλά στην καρδιά της κ. Μαρίνας Μουράτη. Έφτασε από το Αρκαλοχώρι στην Αμμουδάρα περίπου στις 8:30 το βράδυ κουρασμένη σωματικά αλλά περισσότερο ψυχικά.
«Έχω παραδοθεί. Πέρασα μεγάλη περιπέτεια υγείας και είδα τον χάρο με τα μάτια μου, αλλά δεν φοβήθηκα. Ήμουν δυνατή. Τώρα αυτό δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω» δηλώνει η κ. Μαρίνα με τα μάτια βουρκωμένα και τη φωνή να σπάει…

«Σκέφτομαι ότι ευτυχώς που έλειπαν τα παιδιά μου. Αν ήταν στο σπίτι εκείνη την ώρα αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί και μόνο αυτή η σκέψη με λυγίζει», συμπληρώνει.

Η ίδια πέρασε εφιαλτικά τον σεισμό του Αρκαλοχωρίου. Ήταν μόνη στο σπίτι και το έζησε όπως μας εξηγεί τόσο τρομακτικά που έλεγε ότι «πάει τελείωσε, αυτό ήταν…». Όλα μέσα σε δευτερόλεπτα καταστράφηκαν. Άνοιξαν τα ντουλάπια και έπεσαν τα γυαλικά, η ηλεκτική κουζίνα βρέθηκε στη μέση του δωματίου, τα τρόφιμα διαλύθηκαν και χύθηκαν στο πάτωμα και ράφια με κορνίζες έπεσαν κάτω και σκόρπισαν. Προσπαθούσε να βγει αλλά οι πόρτες δεν άνοιγαν. Είδε όπως μας λέει το σπίτι της, ειδικά τον χώρο της κουζίνας να σηκώνεται και να γέρνει προς τη μία πλευρά και μετά να πέφτει με δύναμη ξανά κάτω. Ακόμη και τώρα νιώθει άρνηση και θυμό κι άλλα δυσάρεστα μόνο συναισθήματα.

«Μετά από 30 χρόνια αγωνίας, ανεργίας και οικονομικών δυσκολιών καταφέραμε να σταθούμε λίγο στα πόδια μας. Χρόνια ονειρευόμουν να κάνω ένα τζάκι και το κατάφερα. Δέκα μέρες πριν τον σεισμό το τελείωσα. Δεν πρόλαβα ούτε να το ανάψω…».

Η κ. Μαρίνα επίσης μιλά για τις εκκλησίες που έπαθαν τόσες ζημιές, αλλά αυτό που την πονά πολύ περισσότερο είναι ο Προφήτης Ηλίας, το εκκλησάκι που έχασε τη ζωή του ο 62χρονος οικοδόμος, Ιάκωβος Τσαγκαράκης.
«Χάθηκε το Σύμβολο του Αρκαλοχωρίου. Βλέπουμε το σημείο που ήταν χτισμένος ο Προφήτης Ηλίας και βλέπουμε το κενό», είπε συγκινημένη.