Μια κρητικοπούλα επιστήμονας κάτω των 30 ετών στη λίστα του Forbes

Την τελευταία δεκαετία, το περιοδικό Forbes εκδίδει μια δημοφιλή λίστα με την οποία φέρνει στο προσκήνιο 30 νέους κάτω των 30 ετών, επιτυχημένους σε διάφορους κλάδους, όπως οι τέχνες και ο πολιτισμός ή η τεχνολογία, ενώ εδώ και έξι χρόνια η λίστα έχει αποκτήσει και ευρωπαϊκή έκδοση, στην οποία φέτος αναφέρθηκαν 300 νέοι που διαπρέπουν στους τομείς τους – ανάμεσά τους και τέσσερις Ελληνες.

Στους τέσσερις Έλληνες περιλαμβάνεται και μια κρητικοπούλα, που διακρίθηκε στην κατηγορία Επιστήμη και Υγεία. Πρόκειται για τη Μαριάννα Καψετάκη, η οποία μίλησε στην "Καθημερινή"

Η 29χρονη Μαριάννα εμπνεύστηκε παίζοντας πιάνο μια καινοτόμο ιδέα, σχετικά με την έρευνά της πάνω στη μνήμη των ασθενών που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η αμφίρροπη σχέση μεταξύ των δύο αυτών τομέων, της μουσικής και της ιατρικής, διέπει τη ζωή της κ. Καψετάκη. Μεγάλωσε στο Κοκκίνη Χάνι και φοίτησε στο μουσικό σχολείο Ηρακλείου, όπου έμαθε να παίζει πιάνο και κιθάρα, εκτός άλλων μουσικών οργάνων, ενώ παράλληλα ήταν καλή και σε μαθήματα όπως τα μαθηματικά.

Τελειώνοντας το σχολείο, τη δέχθηκαν για σπουδές στο Λονδίνο. «Ηταν μεγάλη η διαφορά με το χωριουδάκι εδώ πέρα στην Κρήτη που μένω, οι γονείς μου φοβούνταν να με αφήσουν μόνη εκεί», λέει η κ. Καψετάκη, η μητέρα της οποίας είναι Αγγλίδα. Αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική στην Κρήτη, ενώ δύο φορές τον μήνα εκείνη και η δίδυμη αδελφή της, η οποία σπούδασε Βιολογία, έπαιρναν το πλοίο και πήγαιναν στην Αθήνα για ιδιαίτερα πιάνου με έναν καθηγητή που προηγουμένως δίδασκε στη φημισμένη σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης. Είχε πάρει δίπλωμα πιάνου από τα 17 της, αλλά δεν την ενδιέφερε να διδάξει – «ήθελα να παίζω πιάνο», αναφέρει. Στο μεταξύ, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή και έψαχνε μεταπτυχιακά στο εξωτερικό. Την τέχνη και την επιστήμη, τις δύο μεγάλες της αγάπες, βρήκε τον τρόπο να τις συνδυάσει στο Λονδίνο.

«Το ταξίδι προς τη διάκριση δεν είναι μοναχικό»

Ο τίτλος του μεταπτυχιακού που επέλεξε να κάνει η κ. Καψετάκη στο University College London ήταν «Ιατρική των Παραστατικών Τεχνών». «Μαθαίνεις για όλα τα ιατρικά προβλήματα που έχουν όσοι ασχολούνται με τις παραστατικές τέχνες», λέει. Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού της στο UCL, η κ. Καψετάκη έκανε μαθήματα πιάνου με έναν καθηγητή από το Royal Academy of Music. Η μεταπτυχιακή εργασία της αφορούσε τις διατροφικές διαταραχές που παθαίνουν οι μουσικοί – αφού συνέλεξε δεδομένα από 300 μουσικούς, διαπίστωσε την πιθανή συσχέτιση μεταξύ του αυξημένου στρες τους και της αυξημένης τάσης για διατροφικές διαταραχές. 

Στο ερευνητικό σκέλος της ζωής της, όμως, η κλιμάκωση ήρθε κατά τη διάρκεια του διδακτορικού της στη Γνωστική Νευροεπιστήμη στο Imperial College του Λονδίνου, στο οποίο πήγε με υποτροφία. «Πάντα μου άρεσε η μνήμη», αναφέρει η κ. Καψετάκη. «Στις συναυλίες με ρωτάνε "πώς μπορείς να θυμάσαι τόσα πολλά, όλες τις νότες, όλους τους ρυθμούς", πάντα αναρωτιόμουν πώς ο εγκέφαλος μπορεί να θυμάται τόσα πράγματα», σημειώνει. 

Για τη διδακτορική διατριβή της έκανε μια από τις μεγαλύτερες έρευνες πάνω στη χωρική μνήμη σε ασθενείς με εγκεφαλικό που έχουν διεξαχθεί ποτέ. «Μελετώντας αυτούς τους ασθενείς (σ.σ. 112 ασθενείς με εγκεφαλικό στο Charing Cross Hospital) μπορείς να καταλάβεις ποια περιοχή του εγκεφάλου είναι πιο σημαντική για τη μνήμη και συγκεκριμένα για τη χωρική μνήμη», δηλώνει. 

Η ιδέα που της ήρθε παίζοντας πιάνο ήταν να ερευνήσει όχι μόνο τη χωρική μνήμη, αλλά και τη χρονική σειρά. Ετοίμαζε κάποια κομμάτια του Μπετόβεν και του Σοπέν, εκτός άλλων, στο πιάνο για έναν παγκόσμιο διαγωνισμό και παίζοντας σκέφτηκε πως αν δεν υπήρχε χρονική σειρά, αν δεν θυμόμασταν ποια νότα ακολουθεί την άλλη, η μουσική δεν θα είχε νόημα. «Είναι σαν να εμπνέει η μια την άλλη», λέει για τη μουσική και την Ιατρική. «Οταν θέλω μια ιδέα, παίζω πιάνο». Τώρα σκέφτεται τα επόμενα βήματά της, σχετικά με την ειδικότητα, την έρευνα –θέλει να επικεντρωθεί στο πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος– και το αν θα επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου ανησυχεί πως η έρευνα δεν υποστηρίζεται τόσο